Chris Squire ‎– Fish Out Of Water

Label: Atlantic ‎– K50203
Format: Vinyl, LP, Album, Gatefold
Country: UK
Released: 1975
Genre: Rock
Style: Art Rock, Prog Rock

Tracklist:

A1 Hold Out Your Hand 4:14
A2 You By My Side 5:03
A3 Silently Falling 11:45
B1 Lucky Seven 6:57
B2 Safe (Canon Song) 14:15

Płyta: VG++
Okładka: VG

Notes:

Conceived and recorded in Virginia Water, Surrey and at Morgan Studios, London during the Spring and Summer of 1975.

Jedyna solowa płyta Chrisa Squire'a, basisty Yes. Powstała w roku 1975, gdy po nagraniu Relayera, wszyscy muzycy zrobili sobie przerwę na własną działalność. Z pięciu albumów jakie stworzyli wtedy Anderson, Moraz, Squire, Howe i White, Fish Out Of Water wydaje się być dziełem najdoskonalszym. 

Po wydanych nieco wcześniej dwóch okazałych płytach grupy Yes, Squire na swoim solowym dziele zaprezentował konkretny przekaz muzyczny. Utwory, których długość trwania rozplanował na kilka do kilkunastu minut, stanowią znacznie łatwiejszą w odbiorze dawkę muzyki, aniżeli tematy z Tales From Topographic Oceans czy Relayer, jednak ciężko zarzucić ich twórcy pójście na łatwiznę czy zwyczajne artystyczne niedbalstwo. Trzy najbardziej „piosenkowe” spośród utworów wypełniających program albumu to starannie dopracowane, pełne interesujących aranżacji kompozycje. Wplecenie w energiczny, rockowy utwór 'Hold Out Your Hand' sola na organach kościelnych czy zdefiniowanie brzmienia znakomitego 'Lucky Seven' przez jazzujące elektryczne pianino i saksofon Mela Collinsa, to świetne pomysły, dzięki którym proste w formie piosenki zyskały ciekawy charakter.

Powracający pociąg Squire’a do brzmień orkiestrowych sprowadził się do wykorzystania ich na całym albumie, a więc również i w bardziej rozbudowanych kompozycjach. W znakomitym 'Silently Falling' są one bardziej subtelne, tutaj głównie zapada w pamięć fascynująca rockowa część instrumentalna, w której szalone solo organowe Patricka Moraza ściga się z galopującą, wyśmienicie brzmiącą zresztą na całym albumie sekcją Chris Squire - Bill Bruford. W epickim, zamykającym płytę 'Safe (Canon Song)', orkiestracje stały się niezbędnym środkiem jego przenikliwego wyrazu. To jedyny na albumie utwór, w którym Squire przypomina sobie artystyczne szaleństwo i abstrakcyjną wrażliwość, z jakich zrodziły się dwa wybitne, poprzedzające solowy debiut albumy Yes. Ta rozwijająca się powoli kompozycja wciąż wzrasta w napięciu, mistrzowsko kreowanym dzięki charakterystycznym „ciętym” partiom basu, w finale pozostawiając słuchacza w obliczu nie do końca kontrolowanej, ociężałej basowo-orkiestrowej kaskady dźwięków.

Chris Squire tworząc muzykę na własną rękę, miał możliwość jeszcze wyraźniejszego wyeksponowania swojego rozpoznawalnego stylu gry, tu nieskrępowanego przez solowe instrumenty: gitarę elektryczną oraz klawisze - w Yes dominujące, tutaj niemal nieobecne. Wszechobecnemu basowi znalazł jednakże nowe „towarzystwo”, wykorzystując różnorodne, w większości nowe dla siebie instrumenty, dzięki którym udało się stworzyć interesujące i bardzo różne od poprzedzających album dokonań macierzystej formacji kompozycje.